اين اختراع \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\"آبياري زيرسطحي عمودي\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\" در زمينه‌ي كشاورزي، محيط زيست و فضاي سبز ارائه شده و كاربرد اصلي آن، كاهش مصرف آب و رفع عيوب روش‌هاي جاري آبياري تحت فشار (باراني، قطره‌اي و زير سطحي) است. آبياري‌هاي تحت فشار دو مشكل اصلي دارند: 1) به‌خاطر الزامي‌بودن تامين فشار در مسير انتقال، ايجاد، به‌كارگيري و نگهداري چنين سامانه‌هايي پر هزينه بوده و براي باغ‌ها يا فضاي سبز‌هاي كم سطح مقرون به صرفه نيستند 2) معمولاً خطوط انتقالي و مخصوصاً چكاننده‌ها با گرفتگي رو‌به‌رو مي‌شوند. اساس اين اختراع حذف چكاننده‌ها از مسير انتقال است، لذا گرفتگي چكاننده‌ها منتفي و تامين فشار در مسير انتقال الزامي نيست. آب در زمين‌هاي كم سطح در جوي و در زمين‌هاي بزرگ ( كه واجد سيستم تامين فشار مانند پمپاژ هستند) با لوله‌هاي 16 ميلي‌متري منتقل مي‌شود و در پاي هر درخت در استوانه‌هايي به قطر 10 سانتي متر و طول متغيير ( ميانگين 25 سانتي متر) وارد مي‌شود. تعداد اين لوله‌ها برحسب سن گياه و فاصله درختان از هم 1 تا 4 عدد خواهد بود. اين لوله‌ها با درپوش طراحي‌شده كاملاً مسدودشده تا بدون بازپس‌زني آب، پس از پرشدن، آب به استوانه بعدي منتقل گردد. انتهاي اين استوانه‌ها بر اساس نوع خاك مرزعه پوششي متفاوت خواهد داشت. اگر خاك رسي باشد نياز به پوششي نيست ولي در صورتيكه خاك شني باشد با كف پوشي مسدود مي‌گردد تا آب به تدريج در اختيار ريشه درخت قرار گيرد.